 |
| źródło: http://blogiceo.nq.pl |
Przypuszcza się, że tradycja wróżb andrzejkowych wywodzi się ze
starożytnej Grecji lub wierzeń starogermańskich, które związane były z
kultem boga miłości, płodności i bogactwa.
Dziś Andrzejkami nazywamy noc z 29 na 30 listopada, w trakcie której odprawiane są liczne wróżby i zabawy. Niegdyś wróżby
andrzejkowe miały charakter wyłącznie matrymonialny i wróżyły sobie w trakcie nich jedynie dziewczęta (męskim odpowiednikiem andrzejek były katarzynki).
Początkowo wróżby odprawiano
tylko indywidualnie, w odosobnieniu - traktowano je bardzo poważnie i wierzono, że jeśli są dobrze wykonane na
pewno się spełnią. Dziś to tylko przyjemny dodatek do andrzejkowej
imprezy. Nie są zarezerwowane jedynie dla dziewcząt – 29 listopada
wróżą sobie również chłopcy.
Wśród andrzejkowych wróżb wyliczyć można:
- wylewanie wosku na zimną wodę przez klucz — na podstawie kształtu zastygłego wosku lub rzucanego przez niego cienia wróżono o przyszłym ukochanym, jego cechach wyglądu, zawodu itp.
- ustawianie kolejno butów zgromadzonych dziewcząt od ściany do progu drzwi — ta, której but jako pierwszy dotarł do progu jako pierwsza miała wyjść za mąż.
- rzucanie psu kości lub kulek ciasta oznaczających wybranych chłopców — jeżeli pies jako pierwszy zjadł kość od danej dziewczyny, to ona jako pierwsza miała wyjść za mąż.
- wróżba z kartkami — uczestnicy spisują imiona dziewcząt na jednej kartce, a imiona chłopców na drugiej, po czym kartki są odwracane i przekłuwane od góry — imię, które zostanie przekłute oznacza imię przyszłej wybranki / wybranka.
- losowanie przedmiotów o przypisanym umownym znaczeniu — listek, to staropanieństwo, obrączka lub wstążka, to rychły ślub, różaniec, to powołanie do zakonu.
- ucięcie w dniu św. Andrzeja gałązki wiśni lub czereśni — jeżeli gałązka zakwitnie w Boże Narodzenie, to jest to zwiastun szybkiego zamążpójścia.
na podstawie: http://www.kalendarzswiat.pl
