Jak to w Mirmiłowie bywało?

źródło: stopklatka.pl

Drodzy Uczniowie, zachęcam Was do sięgnięcia po komiksy z serii "Kajko i Kokosz", opowiadające o przygodach dwóch tytułowych wojów. Komiksy pełne są przezabawnych historii i obrazków. Zachęcam każdego z Was do przeczytania przynajmniej jednej pozycji... na pewno nie będziecie rozczarowani.

Przedstawiam Ci Ronję

Drodzy Uczniowie

Bardzo często pytacie w naszej bibliotece o książki Astrid Lindgren i najczęściej pytania te dotyczą "Dzieci z Bullerbyn". Dzisiaj przedstawiamy Wam Ronję - dziewczynkę mniej znaną, lecz niemniej sympatyczną od poznanych już wcześniej bohaterów. Ronję spotkać można w książce           pt: "Ronja - córka zbójnika".

Jest to piękna i wzruszająca opowieść o Ronji i Birku - dzieciach dwóch zwalczających się hersztów zbójników.

Mieszkają oni w starym zamku, a dni spędzają w wielkim lesie, w którym żyją dzikie konie, a także okrutne Wietrzydła, Szaruchy i Mgłowce zagrażające ich życiu. Początkowa wrogość Ronji i Birka przemienia się w przyjaźń, a potem w miłość. Dzięki sile tego uczucia udaje im się doprowadzić do pojednania zatwardziałych zbójników.

Elmer tu, Elmer tam...

źródło: learningparade.typepad.co.uk

Drodzy Uczniowie


Czy znacie już Elmera, słonia w kratkę? Nie? To już pora na to, żeby się z nim zaprzyjaźnić.

Elmer martwi się, że jest kratkowo-kolorowy, podczas gdy inne słonie są szare. Myśli, że kiedy śmieją się w jego towarzystwie - śmieją się z niego. Wpada więc na pomysł, jak stać się szarym i... udaje mu się! Słonie jednak nie lubią bardziej szarego Elmera od Elmera kolorowego. One po prostu lubią Elmera takiego, jakim jest! 

źródło: https://publicat.pl

Przygody małego Wilczusia, czyli "Księga straszliwej niegrzeczności"

źródło: zdjęcie i opis ksiązki: www.empik.com

Drodzy Uczniowie

W kwietniu polecamy Wam lekturę przezabawnej książki opowiadającej o przygodach małego Wilczusia, który stał się 

nowym bohaterem literatury dziecięcej na miarę Kubusia 

Puchatka czy Misia Paddingtona. 

Wilczuś zostaje wysłany przez rodziców do Szkoły Złości i Chytrości, aby stać się prawdziwym złym wilkiem. Zanim trafi do szkoły Stryjca-Złyjca i pozna dziewięć wilczych przykazań-dokazań, musi odbyć długą, samotną i niebezpieczną wędrówkę. Swoje przygody Wilczuś opisuje w listach do Mamy i Taty.

Twórczość najmłodszych Czytelników

Drodzy Uczniowie

Przed Wami wspaniałe wiersze o tematyce wiosennej, które zostały napisane przez Uczniów uczęszczających na Kółko Małego Czytelnika. 

Jeżeli i Wy chcielibyście opublikować Wasze utwory na naszej stronce, to zgłoście się do pani Ani Radwańskiej. 

A  tymczasem...czytajcie i podziwiajcie :-)

                     "Wiosenna muzyka"

                 Wiosna to przyjemny czas

                  kwitną kwiaty raz po raz.                                                                           Tu żonkile, tu stokrotki

              i śpiewają nam skowronki.                 

                 Wszystko budzi się do życia

                   kiedy gra nam ta muzyka.

                             MAJA ROZMUS

"Wiosna"

Piękna, pachnąca i zachwycająca 

idzie wiosna krętą dróżką.

"Tu i tam zieleń dam"

mówi wiosna nam.

Kolorową ma sukienkę 

w kwiaty piękne.

Wiosno, wiosno!!! - dzieci wołają

A wiosna nie ma czasu,

bo spieszy się do lasu.

                                WERONIKA WAŁACH

"Wiosna"

Już w ogródku i na ulicach

Przyszła wiosna.

Cieszą się dzieci, szpaki śpiewają,

bociany przylatują z ciepłych krajów.

Pąki na drzewach zakwitają

czego można jeszcze chcieć?

                             AURELIA BLACHA

"Wiosna"

Na niebie jasne słońce świeci,

budzi się przyroda - owady, wiewiórki,

wkrótce już bocian do nas przyleci,

i wszystko potoczy się z górki.

Zakwitną żonkile i tulipany
Ulubione kwiatki mojej mamy.

Tata wyciągnie z garażu rowery,

i będziemy jeździć na długie spacery.

W lesie zwierzęta wychodzą z kryjówek,

drogą idzie gromada mrówek.

Sarenki szukają świeżej trawy,

a dziki szykują się do zabawy.

Dzieci rozglądają się wokoło

szykując wiosny wesoło,

a pani wiosna wraca z zakupów

z torbą pełną butów.

                            JAGNA WÓJCIK

Śmigus-dyngus

                                                                                 

Zwyczaj oblewania wodą w Poniedziałek Wielkanocny znany był już w XVw. i nazywany był smigustem, śmigurstem, szmigusem lub oblewanką. 

Śmigus i Dyngus początkowo były dwoma odrębnym zwyczajami, z czasem dopiero zlały się w jeden. 

Śmigus (niemiecka nazwa zwyczaju Schmeckostern lub Schmackostern)  - zwyczaj bicia rózgą w Wielkanoc, od "schmacken" - bić i "Ostern" - Wielkanoc. Zamiast rózgi smagano również zielonymi gałązkami lub palmami oraz oblewano wodą w celu pobudzenia sił witalnych. Oblewanie wodą miało również symbolizować oczyszczenie z chorób lub grzechów.

Dyngus (niemiecka nazwa dingen - targować się) - zwyczaj związany z proszeniem o dary świąteczne oraz z targowaniem się dziewcząt, aby nie oblewać ich wodą. Targowanie się jednak było tylko symboliczne, ponieważ każda dziewczyna, która nie została oblana wodą mogła poczuć się urażona. 

Z dyngusem związany był również zwyczaj składania darów osobom, które przychodziły do gospodarzy w Poniedziałek Wielkanocny i składały im życzenia. 

Słowianie uważali, że oblewania wodą sprzyja płodności i jest znakiem przebudzenia wiosny. 

Wodą oblewano głównie panny na wydaniu.